Ποιοι είναι οι δεξιοί, στους οποίους συμπεριλαμβάνω και τους αληθινούς κεντρώους – όχι τους μεσαιοχωρίτες, ούτε τους νεοφιλελέδες απάτριδες ανθρωποφάγους; Είναι αυτοί που πιστεύουν στο Εθνος, στην ελεύθερη οικονομία με εποπτικό ρόλο του κράτους, σε δημόσια Παιδεία πιστή στο άρθρο 16 του Συντάγματος με εθνική, ηθική και θρησκευτική διαπαιδαγώγηση.
Είναι αυτοί που πιστεύουν στην εθνική και την κοινωνική ενότητα, όπου όλοι, δυνατοί ή μη, έχουν δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις, όπου όλα πρέπει να κατατείνουν στην κοινωνική ειρήνη, στο να γίνει η Πατρίδα ισχυρότερη ηθικά, οικονομικά, πολιτισμικά, στρατιωτικά. Είναι αυτοί που επιδιώκουν, μέσα από την αριστεία, τη δημόσια Παιδεία, τον υγιή ανταγωνισμό και ένα αξιοπρεπές δημόσιο σύστημα Παιδείας και υγείας, την άμβλυνση των αντιθέσεων, την ανάδειξη των αρίστων σε κάθε τομέα, χωρίς οικογενειοκρατία και με αξιοκρατία. Είναι αυτοί που, μαζί με την πίστη στο Εθνος, πιστεύουν ακράδαντα ότι στη δημοκρατική Πολιτεία το μονοπώλιο της βίας ανήκει μόνο στα όργανα του κράτους, όταν εφαρμόζουν τους νόμους.
Δεξιοί είναι αυτοί που βάζουν πάνω απ’ όλα, πάνω από τον εαυτό τους, πάνω από το κόμμα τους, πάνω από την Ε.Ε. και κάθε ξένο, πάνω από οποιονδήποτε, οτιδήποτε, τα συμφέροντα του Εθνους. Δεξιοί είναι αυτοί που σέβονται και τιμούν τους ανθρώπους, τη ζωή, την τιμή, την περιουσία τους, τον ανθρωποκεντρισμό της Ορθοδοξίας, του Ελληνικού Τρόπου, αλλά δεν σέβονται και δεν τιμούν την Αριστερά για τους «αγώνες» της ενάντια στην Ελλάδα και την κοινωνική ειρήνη, όπως δεν σέβονται και δεν τιμούν κανέναν ολοκληρωτισμό, κόκκινο ή μαύρο, εχθρό του λαού μας. Είναι αυτοί που τιμούν Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, την κανονική οικογένεια και όχι τα εκτρωματικά ιδεολογήματα του παρακμιακού δικαιωματισμού. Δεξιοί είναι αυτοί που υπερασπίζονται την Ελληνίδα Μάνα και τα παιδιά της, την εθνική μας ταυτότητα, την παράδοση και την ιστορική διαχρονία μας. Είναι αυτοί που αγωνίζονται για τη διαφύλαξη των αποτελεσμάτων της Ελληνικής Επανάστασης, το Ελληνικό Ορθόδοξο Εθνος-Κράτος που έφτιαξαν με το αίμα τους οι προπάτορές μας.
Δεξιοί, λοιπόν, από όπου κι αν προέρχονται και ό,τι κι αν δηλώνουν, δεν μπορεί να είναι όσοι, με οποιαδήποτε δικαιολογία, στρέφονται ενάντια σε οτιδήποτε από τα παραπάνω, παραβιάζοντας αυτές τις αρχές. Και ο Αδωνις Γεωργιάδης είναι ένας από αυτούς. Εκανε καριέρα με το ιδιόρρυθμο στιλ του, κακέκτυπο ωρυόμενου τηλεοπτικού προτεστάντη ιεροκήρυκα, πλασάροντας Αρχαία Ελλάδα, παγανισμό, Ορθοδοξία, αντικομμουνισμό, μια τζούρα Παττακό, λίγο Πλεύρη, επιθέσεις και επαίνους για τον Καραμανλή, τον Σαμαρά, τη Ν.Δ., για τους πάντες, ακόμη και για την ταπεινότητά μου.
Καλός υπουργός Ναυτιλίας -τον είχα επαινέσει δημόσια-, σήμερα όμως βλάπτει τις εθνικές ιδέες και αξίες, λειτουργεί πολιτικά ως «χρήσιμος ηλίθιος» μιας ηγεσίας που μισεί το φρόνημα του πυρήνα της ευρύτερης παράταξης, αλλά και κάθε Ελληνα πατριώτη, όπου κι αν βρίσκεται, με πρόσχημα το «να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ» – αλλά για να έρθει ποιος; Ο Μητσοτάκης με τον Πελαγίδη, τον Νίκο Γεωργιάδη και διάφορα ορφανά του Σημίτη, του Βενιζέλου, τον οποίο επαινεί; Σήμερα χρησιμοποιείται από τη μηδενιστική ηγετική ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, που ήδη τον κονταίνει, ως μαντρί για τους εναπομείναντες δεξιούς της Ν.Δ., για να ψηφίζει και να δικαιολογεί όλες τις απαράδεκτες πολιτικές επιλογές που βρομάνε σαν πτωμαΐνη πολιτισμικού μαρξισμού. Στον ΛΑΟΣ έκανε εκστρατεία για την Περιφέρεια Αττικής με κύριο σύνθημα να μη γίνει το τζαμί.
Το ψήφισε. Υποστήριξε το σύμφωνο συμβίωσης και την πρόταση νόμου της Ν.Δ. υπέρ του νομικού αυτοπροσδιορισμού του «φύλου» – κακέκτυπο του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ -, με συμφωνία επί της αρχής και προσχηματικές διαφορές μόνο στις λεπτομέρειες, ανοίγοντας τον δρόμο για την υιοθεσία, για να «ικανοποιηθούν» οι ΛΟΑΤΚΙ οργανώσεις, στις οποίες υποσχέθηκε υπερψήφιση ο Μητσοτάκης, αλλά και για να καταψηφίσουν ευσχήμως την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να παραμυθιαστούν και οι εξοργισμένοι οπαδοί της Ν.Δ. Σιγοντάρει την πολιτική του Μητσοτάκη στο Λαθρομεταναστευτικό, που διαφέρει από τον Μουζάλα μόνο σε λεπτομέρειες. Ανύπαρκτη κριτική στην Ε.Ε. και στο κράτος-συμμορία του Ερντογάν, που τα οικονομάει ως δουλέμπορος, εποικίζοντας με μουσουλμάνους την Ελλάδα. Εχει συμπεριφορά απέναντι στους Γερμανούς που προσομοιάζει σε πολιτικά υποτελή και όχι σε εκλεγμένο εκπρόσωπο του Ελληνικού Εθνους, όχι μόνο στο ζήτημα του Μεταναστευτικού, αλλά και σε αυτό του χρέους, των ιδιωτικοποιήσεων και μιας τιμωρητικής αντιμετώπισης του λαού μας από υποτιθέμενους εταίρους μας, με μια πολιτική αδιέξοδη και αποτυχημένη, με αποτέλεσμα την καλπάζουσα φτώχεια και την ολοένα μεγαλύτερη εξάρτηση της Πατρίδας μας.
Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο Μητσοτάκης και η ομάδα του -νομίζοντας ότι θα φτιάξουν μια «κεντροφιλελεύθερη» ώσμωση του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, της Δράσης του Μάνου και κρατικοδίαιτων… νεοφιλελεύθερων- θα τον πετάξουν όπως η τρίχα το ζυμάρι, λόγω της δυσανεξίας που έχουν ο φεουδάρχης και η παρέα του σε όσα -έστω και χωρίς ειλικρίνεια- εξέφρασε το πάλαι ο Αδωνις, εκτός αν σκύψει ακόμη πιο βαθιά και απαρνηθεί μία προς μία κάθε λέξη του με εθνικό, δεξιό επίχρισμα. Ο Μητσοτάκης χρησιμοποιεί έναν κατ’ όνομα δεξιό εναντίον της Δεξιάς, έναν στα λόγια αντιαριστερό δημαγωγό, για να περνά τις αριστερίζουσες πολιτικές της περίεργης παρέας του στην κοινωνική ατζέντα. Αυτό, όμως, έχει ημερομηνία λήξης.
Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη
Πρόεδρο της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα “δημοκρατία“