Ασπάλαξ
Δημοσιεύουμε το κείμενο που ανήρτησε στην σελίδα του στο FB ένας ιταλός που επέστρεφε από την Rojava όπου πολέμησε πολλούς μήνες ενάντια στο ισλαμικό Κράτος. Όπως είχαμε ήδη διηγηθεί στις σελίδες του Infoaut, στην διάρκεια του ταξιδιού επιστροφής του από το μέτωπο συνελήφθη στο ιρακινό Κουρδιστάν το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Barzani.
Μετάφραση: Αέναη κίνηση
Τη νύχτα της 7 μαίου μαζί με δεκάδες συντρόφισσες και συντρόφους διασχίζουμε το σύνορο μεταξύ της Rojava και του ιρακινού Kurdistan. Μετά από ώρες πορείας, όχι εύκολης σίγουρα, καταφέρνουμε τελικά να περάσουμε. Μετά από ένα βράδυ κάτω απ’ το φεγγάρι, στις αρχές του απογεύματος εγώ και μια ομάδα συντρόφων διεθνών παίρνουμε δυο ταξί για να προσεγγίσουμε την πόλη της Sulemania και να λύσουμε το πρόβλημα με τις άδειες παραμονής, η δική μου είχε λήξει πριν 8 μήνες. Περνούμε δυο σημεία ελέγχου δίχως προβλήματα, στο τρίτο, που βρίσκεται στις πύλες της Erbil, το αυτοκίνητο μας σταματούν οι asaysh του Kdp. Ελέγχουν τα διαβατήρια και, βλέποντας τις ληγμένες άδειες παραμονής, ξεκινούν τον έλεγχο του αυτοκινήτου και μας παίρνουν τα τηλέφωνα. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα που πέρασε σε αναμονή, βγαίνουν άλλοι 4 asaysh που μας περνούν χειροπέδες ανά δυο, έτσι καταλαβαίνουμε πως μας έχουν συλλάβει. Μας μεταφέρουν σε ένα αστυνομικό κέντρο, όπου, αφού μας έψαξαν, μας βάζουν σε ένα κελί 30 τετραγωνικών μέτρων όπου υπάρχουν άλλοι 25 άνθρωποι. Μας καλούν το πρωί και μας μεταφέρουν με ένα φορτηγό, πάντα σιδηροδέσμιους, στην φυλακή της Erbil. Ύστερα από δυο ώρες δρόμο φθάνουμε σε εκείνο που είναι ένα είδος φυλακής/δικαστηρίου, ολοκαίνουριο. Μετά από μεγάλη αναμονή, δεμένοι με τις χειροπέδες στους διαδρόμους, μας ψάχνουν και μας διαχωρίζουν, ανά δυο για κάθε κελί. Tα κελιά είναι περίπου 60 τετραγωνικών μέτρων, μέσα σε εκείνο που έκλεισαν εμένα υπάρχουν 104 άνθρωποι: μπορείς να σταθείς μοναχά όρθιος ή καθιστός. Μέσα σε κάθε κελί υπάρχουν περισσότεροι από 50 πολιτοφύλακες του ISIS, αυτοί παραμένουν στο τελευταίο κοινωνικό σκαλί της φυλακής οπότε δεν μας χτύπησαν, αντιθέτως μας έδωσαν να φάμε. Είμαστε κλεισμένοι σαν σαρδέλες, παστωμένοι μαζί με τους εχθρούς μας, οι οποίοι για μήνες μας πυροβολούσαν κι έχουν σκοτώσει δεκάδες συντρόφους. Το βασανιστήριο στο οποίο έχουμε υποβληθεί δεν είναι σωματικό μα ψυχολογικό. Το βράδυ, αφού το ζήτησα, έρχεται η νομική υποστήριξη από την Farnesina, το υπουργείο Εξωτερικών. Μου ανακοινώνουν πως κατηγορούμαι ότι ανήκω στο PKK, εγώ απαντώ πως δεν είμαι αντάρτης του PKK αλλά ένας YPG που για εννιά μήνες πολέμησα στην Rojava ενάντια στο ISIS για την υπεράσπιση των λαών της συνομοσπονδίας τους Βορρά της Συρίας. Ζητώ αμέσως να μεταφερθώ σε άλλο κελί: δεν θέλω να βρίσκομαι στο ίδιο κελί με τον εχθρό μου, ζητώ να βρίσκομαι μαζί με τους άλλους διεθνείς και λέω επίσης πως προτιμώ να βρίσκομαι σε λείο κελί. Η προφανής απάντηση είναι πως δεν υπάρχει θέση, στην πραγματικότητα υπήρχαν τουλάχιστον τρία ελεύθερα κελιά. Κατά την διάρκεια της νύχτας που πέρασα στο κελί, δεκάδες από τους κρατουμένους συμπαραστάθηκαν σε εμένα και τον άλλο διεθνή σύντροφο. Στις 7.30 μας ξυπνούν, μετά το πρωινό και την ώρα προαυλισμού, με εκατό άτομα σε μια τρύπα 20 τετραγωνικών μέτρων, μπορούμε να ξαναδούμε τον δικηγόρο. Τον περιμένουμε δυο ώρες στους διαδρόμους, μετά επιτέλους βγαίνει απ’ το δωμάτιο και μας λέει πως είμαστε ελεύθεροι. Μας λέει πως το KRG μας έβγαλε εισιτήριο για την Roma μέσω Istanbul και πως οι τουρκικές αρχές ενημερώθηκαν για την στάση μας στο αεροδρόμιο. Μου πέφτουν τα σαγόνια, λέω αμέσως πως αρνούμαι να περάσω από την Τουρκία, προτιμώ να παραμείνω έγκλειστος στην Erbil και να περιμένω το τέλος της δίκης εις βάρος μου. Η Κυβέρνηση του Barzani είναι πολύ φιλική με την τουρκική, έχουν πολλές εμπορικές συμφωνίες και συνεργασίες των ομάδων intelligence, με αυτή την μανούβρα θέλουν να παραδώσουν στην Τουρκία έναν εχθρό της. Μετά από καμιά ώρα αποφασίζουμε να βγούμε και να προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε εισιτήριο απευθείας στο αεροδρόμιο. Καταφέρνουμε ν’ αλλάξουμε τα εισιτήρια, αλλά ο asaysh του Barzani προσπαθεί να απλώσει τους χρόνους και αρνείται να βάλει την καταραμένη απαραίτητη σφραγίδα για να βγούμε. Μετά από περίπου μια ώρα επιτέλους φθάνει η σφραγίδα και παίρνω το αεροπλάνο για Ρώμη, μέσω Beirut. Στις 7 το πρωί φθάνω επιτέλους στην Roma, πολύ κουρασμένος και ακόμη άνω κάτω, νιώθω στραπατσαρισμένος: έχω να κοιμηθώ 5 ημέρες. Με ανακρίνουν, πρώτα οι Digos και μετά οι Ros σαν πρόσωπο πληροφορημένο για τα συμβάντα. Όταν υφίστασαι ανάκριση σαν πρόσωπο πληροφορημένο για τα συμβάντα, είσαι, ας πούμε νομικά, υποχρεωμένος να απαντήσεις δίχως την παρουσία δικηγόρου, την προστασία του. Η απάντηση μου είναι πάντα η ίδια, πως πήγα στην Rojava, για εννιά μήνες μαχόμουν ενάντια στο ISIS και υπερασπίστηκα τους λαούς της δημοκρατικής συνομοσπονδίας της Συρίας του βορρά. Μετά από 4 ώρες με αφήνουν και μπορώ επιτέλους να προσεγγίσω τους φίλους μου που με περιμένουν έξω. Τους άλλους διεθνείς συντρόφους τους άφησαν ελεύθερους αργότερα, τούς κράτησαν κάποια ημέρα περισσότερο, το ότι είχαν διαφορετικής εθνικότητας διαβατήρια αλλάζει τους χρόνους ποινικών διαδικασιών και τον χρόνο παραμονής στη φυλακή της Erbil.
Αυτές τις γραμμές τις έγραψα για να σας δώσω να καταλάβετε καλύτερα ποια είναι η μεταχείριση που υφίστανται αυτοί που πολεμούν το ISIS και υπερασπίζονται την επανάσταση της Rojava. Σίγουρα δεν περίμενα το κόκκινο χαλί ή να είμαι πολύ ευπρόσδεκτος, είναι γνωστό πως η δουλειά των μπάτσων είναι να καταπιέζουν και να καταστέλλουν, και ο ρόλος της φυλακής να στερεί τους ανθρώπους από την ελευθερία. Οι κυβερνήσεις λεν πως πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος, στην πραγματικότητα το υποστηρίζουν και το οπλίζουν, η δική τους δεν είναι παρά μάχη βιτρίνας διότι στην πραγματικότητα έχουν μεγάλο φόβο για τους επαναστάτες και τις επαναστάτριες που αγωνίζονται για την ελευθερία και για έναν ελεύθερο κόσμο και δίχως αλυσίδες. Είναι στο χέρι μας να αγωνιζόμαστε και να υποστηρίζουμε την δημοκρατική συνομοσπονδία της Συρίας του βορρά και να κάνουμε ότι είναι δυνατόν τα νέα και οι ειδήσεις να φθάνουν σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει ένας και μόνο δρόμος να διασχίσουμε και είναι αυτός του αγώνα και της αντίστασης.
Biji barxwadan Rojava.
Ζήτω ο διεθνισμός.
