Βλέπω στο timeline μου ότι σαν σήμερα πριν ένα χρόνο, οι μισοί εδώ μέσα πανηγυρίζαμε για το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός των τελευταίων ετών, το Brexit και οι αλλοι μισοί είχαν βάλει μαύρες πλερέζες επειδή- άκουσον, άκουσον!- για πρώτη φορά μετα από πολλά χρόνια ένας λαός αποφάσισε να πάρει το μέλλον του στα χέρια του και να αντιταχθεί στα σχέδια των ελιτ. Ένα χρόνο μετά, οι διαδικασίες για το Brexit έχουν ξεκινήσει, τα εμπόδια είναι πολλά είναι η αλήθεια, αλλά ποτέ κανείς δεν είπε πως αυτή η διαδικασία θα είναι εύκολη.
Αυτό που είναι βέβαιο, όμως, είναι πως όλες, μα όλες οι προβλέψεις που έκαναν οι καθεστωτικοί οπαδοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις συνέπειες του Brexit έχουν διαψευσθεί με τον πιο πανηγυρικό τρόπο. Μας έλεγαν πως μια ψήφος υπέρ του “Leave” θα οδηγήσει αμέσως σε βαθιά ύφεση (το 71% των οικονομολόγων του city προέβλεπαν ύφεση μέσα στο 2016). Όχι μόνο δεν έγινε αυτό αλλά οι ρυθμοί ανάπτυξης της βρετανικής οικονομίας αναθεωρήθηκαν προς τα πάνω και η ανεργία είναι στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων σαράντα ετών. Μας έλεγαν πως το Brexit θα οδηγήσει στην απόσχιση της Σκωτίας και στη διάλυση του Ηνωμένου Βασιλείου. Όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο, αλλά η κατρακύλα των ποσοστών του Εθνικού Κόμματος της Σκωτίας στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές καθιστά το ενδεχόμενο της ανεξαρτητοποίησης της Σκωτίας πιο αδύναμο από ποτέ. Μας έλεγαν πως μετά το Brexit, η Βρετανία θα γίνει μια χώρα ξενοφοβική και ρατσιστική. Ένα χρόνο μετά, κανένα επίσημο στοιχείο δεν επιβεβαιώνει κάτι τέτοιο και κάποια νούμερα που κυκλοφόρησαν αμέσως μετά το δημοψήφισμα και έδειχναν αύξηση των “ρατσιστικών εγκλημάτων”, αποδείχτηκε ότι δεν αφορούσαν εγκλήματα αλλά απλά παράπονα που έκαναν στις Αρχές φανατικοί Remainers επειδή ένιωθαν προσβεβλημένοι από την παρουσία του….Nigel Farage! (όλα αυτά τα αναλύει πολύ καλά ο εξαιρετικός Daniel Hannan στο τελευταίο του άρθρο: From fears over recession to Scottish split and refugee camps – EU Remoaners were wrong and we’re stronger than before.
Αντί όμως οι Μενουμευρωπάκηδες να παραδεχτούν ότι έπεσαν έξω σε όλες τις προβλέψεις τους, αυτός ο συρφετός εξακολουθεί να ελπίζει σε κάποια παρασκηνιακή διαβούλευση στους διαδρόμους της εξουσίας, σε κάποια μυστική συμφωνία Λονδίνου και Βρυξελλών που θα παραμερίσει την θέληση του βρετανικού λαού και θα ανατρέψει την απόφαση του για το Brexit. Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία αυτά τα ξεδιάντροπα παπαγαλάκια των μεγάλων συμφερόντων και του κατεστημένου. Όχι μόνο θλιβεροί αλλά και επικίνδυνοι.
Happy Brexit anniversary, λοιπόν και ξιδάκι στους θαυμαστές του Γιούνκερ και του Ντάισελμπλουμ!