“Λοιπόν, για ό,τι γίνει δω χάμου, δεν θα πούμε τίποτα, θα μείνει μεταξύ μας…”
Αυτή τη φράση, ενδεικτικά:
– Την είπε ο Ίππαρχος, ο γιος του Πεισίστρατου , στον Αρμόδιο, όταν του πρότεινε να του κάνει πίπα και μετά κείνος φώναξε τον αδερφό του, τον Αριστογείτονα, γιατί θίχτηκε ο αντρισμός του και τόνε μουντάρανε και οι Αθηναίοι τους φτιάξανε αγάλματα στην Αγορά, γιατί σκοτώσανε το γιο του τύραννου και τους δώκανε status Παναγούλη, μέχρι που ήρθε ο Θουκυδίδης και έβαλε τα πράματα στη θέση τους, ξεκαθαρίζοντας ότι όλα έγιναν για την κωλοτρυπίδα και κάποιος να βγάλει από τα ηχεία τη Φαραντούρη, γιατί μας έχει ζαλίσει τ’αρχίδια, στην Αγορά.
– Ο Περικλής, όταν είπε στους Ταμίες του Δήμου ότι θα βάλει χέρι στα λεφτά της Αθηναϊκής Συμμαχίας, για να κάνει το Μεγάλο Περίπατο στην Αγορά, με ζαρτινιέρες από τη Φοινίκη και θέσεις για ποδήλατα και γαμίδια, για να ξαναβγεί Δήμαρχος και να πα να γαμηθούνε και οι τριήρεις – το ότι θα ξαναμουντάρανε οι Πέρσες το είχε συννεοηθεί με τον αρχισυντάκτη της Χουριέτ και το Γιάννη τον Πρετεντέρη, κανένας κίνδυνος δεν υπήρχε.
– Ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν μπήκε στη σκηνή του, έξω από τα Σούσα, ο Ηφαιστίωνας, φορώντας μπέιμπυ ντολ, για να βγάλουνε γούστα
– Ο Κάσσιος Βρούτος, μοιράζοντας ούζι στους Συγκλητικούς στις 15 Μαρτίου, στις 8:37 π.μ
– Ο Συγκλητικός Βάρος, όταν πήρε το δρόμο της επιστροφής από τον Τευτομβούργιο Δρυμό για Ρώμη, με ένα μόνο λεγεωνάριο εναπομείναντα και κείνονα με μούρη σαν από φάπες του Οβελίξ
– Ο Μέγας Κωνσταντίνος, στο χειριστή του λέιζερ προτζέκτορα, μετά που σχηματίστηκε, επιτυχημένα, στο βραδινό ουρανό το λόγκο “Εν τούτω νίκα”, σε μπλε ηλεκτρίκ.
– Ο Μέγας Κωνσταντίνος, στον παθολόγο του, μετά τη φράση του “και πες στους παράλυτους ότι, πριν πεθάνω, κοινώνησα …”
– Ο Ιουστιανιανός, στο Βελισσάριο, μπροστά σε 40.000 τσιμεντωμένους στον Ιππόδρομο
– O Mαρινάκης στον 9ο Μάρτυρα του Noor-1
– O Ξάνθος, στο Σκουφά, στο Da Capo
– O σκοπός 4-6 στην Ακρόπολη, 30.05.1941, στο δεκανέα αλλαγής
– Ο Αντρέας, στη Μιμή, στο Χέρφιλντ, μέσα από τον αναπνευστήρα
Ο μόνος που ΔΕΝ είπε αυτή τη φράση ήταν ο Εζούς από τη Ναζαρέτ.
Τούτου δοθέντος, ας εξετάσομεν, με ορθολογικό τρόπο, το Ζήτημα της Αναστάσεως του Λαζάρου.
Σύμφωνα με την Εκκλησία, σαν σήμερα – νταξ, όχι στον πόντο σαν σήμερα, γιατί πάει κινητά τούτο- κάπου σαν σήμερα, ο Χριστός έκανε promo tour σε ένα από τα χωριά της Ιουδαίας, όπου πήγαν και τον βρήκαν οι αδερφές του Λαζάρου και τον παρακάλεσαν έντρομες να αναστήσει τον αδερφό τους που είχε πεθάνει πρόωρα, πριν την ηλικία των 30, που θα ήταν αποδεκτό για την εποχή και έπρεπε, πάση θυσία, να σηκωθεί, γιατί δεν είχαν τελειώσει με την αίτηση για την Επιστρεπτέα Προκαταβολή και η ταβέρνα ήταν στο όνομά του, στο τοπικό ΓΕΜΗ.
Ο Εζούς, αφού είπε τη φράση που θα έκανε κάθε Φαραώ να στριφογυρίζει στο σάβανο του, το “για ανοίχτε τον τάφο…”, σήκωσε τα χέρια σε στάση, που, αν είναι σωστή η αναπαράσταση στην ταινία του Τζεφιρέλι, αν κατέβαινες την Κηφισίας, με κατεύθυνση κέντρο, στο ύψος της διασταύρωσης του Ψυχικού θα σε έστελνε υποχρεωτικά αριστερά, στα Σίδερα Χαλανδρίου – αφού λοιπόν τους έστειλε όλους Χαλάνδρι, είπε στο νεκρό να σηκωθεί και κείνος σηκώθηκε – ” όχι σαν και σένα, που σου λέω κάθε βράδυ να κάνουμε σεξ και είσαι ψοφίμι…” θα προσέθετε στο σημείο αυτό κάθε σύντροφος μου.
Ας ξαναθυμηθούμε ότι ο Χριστός ποτέ δεν φέρεται να είπε “ό,τι γίνει δω χάμου, μένει μεταξύ μας…”
The raise of the dead γίνεται στην Ιουδαία, το 30.
Την περίοδο αυτή κυβερνά ο Τιβέριος και η Ρώμη έχει τέτοιο Διοικητικό Μηχανισμό, που σε δύο μέρες μπορεί να φτάσει Σημείωμα στα κεντρικά της ΑΑΔΕ, δίπλα στο Κολοσσαίο (ναι, δεν έχει φτιαχτεί ακόμα το Κολοσσαίο, αλλά ήθελα να δω αν παρακολουθεί κανείς “Ρέιιιιι! Καρβουνάκια, μάστορα! ΤΙ γράφεις;”), να φτάσει, το λοιπό, σε dt, Σημείωμα “Ο Κοέν, στη Μάρκου Αυρήλιου (διάολε, όντως κανείς δεν παρακολουθεί) χρωστάει περιοδικές ΦΠΑ τρεις μήνες”. Σε μια τέτοια Πιερρακακική Ρώμη, δεν βρίσκεται ΕΝΑΣ διοικητικός υπάλληλος, να στείλει memo “ρε σεις, στην Ιουδαία κάποιος ανέστησε νεκρό, πώς θα κάνουμε ανασύσταση ΑΦΜ τώρα, θα έρθει εγκύκλιος;;”. Υπάρχει, βέβαια, η άποψη πολλών ιστορικών ότι για τη Ρώμη, ακόμα και ένα τέτοιο γεγονός δεν θα είχε ιδιαίτερη σημασία, όσο δεν διατάρασσε το status quo, ότι η αντιμετώπιση, εκείνη την περίοδο, θα ήταν, πάνω-κάτω “γάμα τους, μωρέ, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι, τρώγονται όλη μέρα, κάποιος πεθαίνει, κάποιος ανασταίνεται και στο τέλος βγαίνει πάντα ο Νετανιάχου…”
Και, εντάξει η Ρώμη. Στα αυτοκρατορικά παπάρια της.
Σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου της Νίκαιας, την οποία συγκάλεσε ο γιος της Αγίας Ελένης και είπε στους επισκόπους “λοιπόν, το πράμα έχει ξεχειλώσει σαν το μουνί της Τζούλιας, κάθε μουρλός και ένα Ευαγγέλιο, θα το μαζέψουμε το πράμα, μετρημένα, νοικοκυρεμένα, σε μια τάξη, σε μια αλφαδιά”, σύμφωνα, το λοιπό, με τη Σύνοδο, ΤΕΣΣΕΡΑ ήταν τα Ευαγγέλια, που αποτύπωναν, με ακρίβεια και αντικειμενικότητα Ράνιας Τζίμα, το τι έγινε πραγματικά, την περίοδο που εμφανίστηκε ο γιος του Θεού κει χάμου.
Και ήταν, κατά χρονολογική σειρά έκδοσης Πατάκη, του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη (φτωχοί ψαράδες που τους μάζεψε ο Κύριος από την Ιουδαία και έγραψαν τα Ευαγγέλια στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ, που ελληνικά, τότενες, μίλαγε μόνο όποιος είχε πάρει Proficiency, αλλά, τέλος πάντων, ήντονε και η Πεντηκοστή που …. όχι, μην το ανοίξουμε αυτό, δεν θα μείνει κανένας να διαβάζει).
Θα περίμενε, λογικά, κανείς, το θαύμα της ανάστασης του Λαζάρου να έχει περίοπτη θέση και στα 4 ευαγγέλια – τι περίοπτη, GRANDE ΕΙΣΑΓΩΓΉ θα έπρεπε να είναι, σε διασκευή Μιθριδάτη
Για μαζευτείτε δω, σιμά
κι ακούστε, mother fuckers
για τον Εζούς που σήκωσε
νεκρό από τις στάχτες!!!!
Ε, τι πήγανε και κάνανε ο Ματθαίος, ο Μάρκος και ο Λουκάς; ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΓΑΡΓΑΡΑ.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ, στα Ευαγγέλια τους, για το πιο αρχιδάτο θαύμα, για το Θαύμα Θαυμάτων, δηλαδή, ώπα κάπου, δεν γίνεται να γράφεις για το πώς έγινε το νερό κρασί και πως το ένα πολύσπορο έγινε παραγωγή του Βενέτη και, για το γενονός που θα έκανε τις Τελετές Μπούκουρα να χάσουν το χιούμορ τους, να μη γράφεις μια αράδα. Ή είσαι Συριζαίος Ευαγγελιστής ή ο Μαμαλάκης.
Τούτου δοθέντος, μετά την ως άνω τεκμηριωμένη ανάλυση, γω πιστεύω ότι τίποτα δεν σηκώθηκε.
“Και δεν βλέπω να σηκώνεται….” μου φωνάζει από μέσα η φίλη μου.
Πα να βρω σάβανο.