Ο Αρης Λαούδης γράφει στο SDNA για τον Ελληνάρα που σηκώθηκε από την ξαπλώστρα κι άρχισε τις εθνικές κορώνες, βγάζοντας από μέσα του τον ρατσισμό που έκρυβε όσο ο Γιάννης είχε ρεύμα και ήταν «καλό παιδί»!
Μακριά από εθνικιστικές κορώνες και υπερβολές, όλα όσα έγιναν στην υπόθεση του Αντετοκούνμπο ήταν φυσιολογικά και αναμενόμενα. Δικαιολογημένα το Μιλγουόκι έκανε ό,τι μπορούσε για να έχει ήσυχο το κεφάλι του, προστατεύοντας μια επένδυση 100 εκατομμυρίων δολαρίων. Απόλυτα φυσιολογικά ο Αντετοκούνμπο υπάκουσε σ’ αυτούς που τον πληρώνουν αδρά και δίστασε να πάρει το όποιο ρίσκο.
Βαρέθηκα πια να ακούω απόψεις των άκρων σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας. Ντε και καλά να χωριστούμε στη λογική του «μαζί μας ή εναντίον μας», ντε και καλά να υπάρχει σωστό ή λάθος, ντε και καλά να εκφράζουμε ακραίες απόψεις, χωρίς να έχουμε καν γνώση του θέματος και συναίσθηση της κατάστασης.
«Να μη μας πουλάει εθνικοφροσύνη» λέει ο Ελληνάρας που καθόταν στην ξαπλώστρα κι έψαχνε ένα λόγο για να τσακωθεί, να βγάλει και λίγο από τον ρατσισμό που κρύβει μέσα του και τόσο καιρό τον «έκρυβε», γιατί δεν τον έπαιρνε με το ρεύμα που είχε ο Γιάννης…
Ο Αντετοκούνμπο δεν είναι περισσότερο ή λιγότερο Ελληνας επειδή πήρε την απόφαση αυτή. Είναι το ίδιο Ελληνας με πριν. Δεν κρίνεται ο πατριωτισμός του από το αν θα παίξει φέτος, του χρόνου ή σε πέντε χρόνια στην Εθνική ομάδα. Κανενός ο πατριωτισμός δεν κρίνεται από το αν θα παίξει στην Εθνική. Μπασκετμπολίστας είναι, δεν είναι πολεμιστής που πρέπει πάση θυσία να βάλει την πανοπλία του και να πάει να σώσει την πατρίδα του. Μπάσκετ παίζει, τιμά τη χώρα του, τον τιμά η χώρα του και μέχρι εκεί.
Ούτε θα βγάλει τον Ελληνάρα της ξαπλώστρας από την κρίση, ούτε θα αλλάξει τη ζωή κανενός, αν αγωνιστεί στην Εθνική, ούτε πρέπει να τον κάνουμε… Κολοκοτρώνη επειδή φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Το μπάσκετ, ο αθλητισμός, είτε πρόκειται για ομάδες είτε για εθνικές, είναι η διασκέδασή μας, δεν είναι η ζωή μας.
Εχουμε πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθούμε από το να «βαφτίσουμε» ήρωα ή προδότη τον Αντετοκούνμπο, έχουμε πια ελαχιστο ελεύθερο χρόνο για να τον σπαταλάμε, ψάχνοντας να βρούμε τους πατριώτες και τους λιγότερο πατριώτες μέσα σ’ ένα αγώνα μπάσκετ.
Ο Αντετοκούνμπο δεν έκανε τίποτα περισσότερο απ’ αυτό που θα έκανε ο οποιοσδήποτε εργαζόμενος στη θέση του. Οχι αυτός που παίρνει 100 εκατομμύρια, ούτε καν αυτός που παίρνει 5.000 και 6.000 το μήνα. Αυτό θα έκανε, αν βρισκόταν σε παρόμοιο δίλημμα, και ο εργαζόμενος των 900 ευρώ. Θα έπαιρνε την καλύτερη απόφαση για τον εαυτό του, την οικογένειά του, το μέλλον του, χωρίς να κρίνεται ο πατριωτισμός του και η αγάπη για τη χώρα του.
Προφανώς και ο Αντετοκούνμπο λατρεύει την Ελλάδα και δεν οφείλει να το αποδείξει σε κανέναν Ελληνάρα. Δεν οφείλει για τον απλούστατο λόγο πως μιλάμε για μπάσκετ και τίποτα περισσότερο. Και το αν αγαπάει την Ελλάδα δεν θα το αποδείξει με την συμμετοχή του ή οχι στο Ευρωμπάσκετ.
Από ‘κει και πέρα, στην ιστορία υπάρχουν τρία λάθη, επουσιώδη, αλλά αρκετά για να αφήσουν μια σκιά στην υπόθεση. Ο Γιάννης θα μπορούσε να ειδοποιήσει ο ίδιος την Εθνική ομάδα κι όχι να το κάνει με μια ανακοίνωση στο Instagram. Προφανώς και μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον και σε μια χώρα που τα media αποτελούν σημαντικό κομμάτι της επιτυχίας και του brand που πρέπει να χτίσει ένας μεγάλος αθλητής, αλλά θα μπορούσε, προτού προχωρήσει στην ανάρτηση να έχει επικοινωνήσει προσωπικά με τον Κώστα Μίσσα.
Δεύτερον, η Εθνική βρέθηκε σε δύσκολη θέση όλο αυτό το διάστημα, αλλά αποδεικνύεται πως χειρίστηκε με μεγάλο ρίσκο την υπόθεση. Έβλεπε προς τα που πάει το πράγμα και θα έπρεπε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση πολύ νωρίτερα. Εβλεπε τον αθλητή να πιέζεται, το Μιλγουόκι να… τσινάει και την υπόθεση μέρα με την ημέρα να γίνεται και χειρότερη. Αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλη είναι η απώλεια του Αντετοκούνμπο, αλλά αυτά τα πράγματα τα ξεκαθαρίζεις όσο το δυνατόν συντομότερα και δεν αφήνεις την υπόθεση να πάει μακρυά.
Τρίτον, το ύφος της ανακοίνωσης της Ομοσπονδίας, μετά τη γνωστοποίηση της απόφασης του Αντετοκούνμπο, είναι σε λάθος timing. Σε τέτοιες περιπτώσεις ή δεν λες τίποτα και περιορίζεσαι στο «Γιάννη, περαστικά και τα λέμε του χρόνου» ή γνωστοποιείς όλες τις λεπτομέρειες της υπόθεσης και δεν παραπέμπεις σε αποκαλύψεις στο μέλλον! Το «προέχει το Ευρωμπάσκετ» δεν συνάδει με επιθετικές ανακοινώσεις που στην ουσία παραδέχεσαι πόσο -άνω-κάτω σε έχει κάνει αυτή η υπόθεση.
Η ΕΟΚ όφειλε να αφήσει την υπόθεση να περάσει, κι αν ήθελε να έκανε τις σχετικές αποκαλύψεις, θα μπορούσε μετά το τέλος της διοργάνωσης, πάντα με τον δέοντα σεβασμό προς τον παίκτη και με βασικό στόχο να μην «σπάσει το γυαλί» στις σχέσεις με τον άνθρωπο που την επόμενη 10ετία θα είναι το άλφα και το ωμέγα στις μεγάλες διοργανώσεις.
Η υπόθεση του Αντετοκούνμπο πρέπει να κλείσει… χθες για την εθνική ομάδα, την ΕΟΚ και τον κόσμο. Την ιστορία τη γράφουν οι παρόντες και οι διεθνείς έχουν μια μεγάλη πρόκληση μπροστά τους. Το Ευρωμπάσκετ δεν μπορεί να περιμένει να τσακωθούμε εμείς για τον Γιάννη. Αυτή η ομάδα έχει μια αποστολή, προφανώς και είναι πιο δύσκολη πλέον, αλλά θέλει στήριξη, πίστη κι ό,τι βγει… Και είπαμε, ό,τι και να γίνει, το μπάσκετ είναι η διασκέδασή μας, όχι το μέλλον μας και η ζωή μας…