Ασπάλαξ
Συριζαίος και γενικώς αριστερό υποκριτικό κάθαρμα σημαίνει να υιοθετείς τον εθνικισμό των άλλων (εθνικιστών-φασιστών) και το “δικαίωμα” τους να εκτελούν τους “δικούς” σου “τρελούς” εθνικιστές-φασίστες.
Είναι προφανές ότι για όλους τους φασίστες (αριστερούς και δεξιούς) η ζωή έχει αξία μόνο μέσα από το μέτρο και το κράτος του εκάστοτε ιδεοληπτικού ηλίθιου κομπλεξικού φανατικού ζηλωτή. Ο δικός μας φασισμός είναι πάντα καλύτερος από των άλλων..
Όταν σφίγγουν όμως οι κώλοι ο αριστερός απατεώνας ινστρούχτορας κατεβάζει γραμμή για την καταγγελία όλων των εθνικισμών, γενικώς και αφηρημένα.
Η ανικανότητα των αριστερών διανοουμένων, ή και της πλέμπας που μασάει το σανό της αριστερής νομενκλατούρας, να κάνει διακρίσεις εντός ακόμα και του πλέον στοιχειώδους νοηματικού είδους ή γένους είναι απροκάλυπτη.
Έχουμε να κάνουμε μ΄ ένα έθνος (εθνικιστές) ή μη έθνος (εθνομηδενιστές) ηλιθίων, σχεδόν μονοκύτταρων οργανισμών
Εν κατακλείδι, η βιασύνη όλων, αριστερών και δεξιών, εθνομηδενιστών και εθνικιστών, να αποδεχθούν χωρίς περίσκεψη “βολικά” γι΄ αυτούς και την ιδεοληψία τους αφηγήματα φανερώνει συνεχώς, από περιστατικό σε περιστατικό, το διαχρονικά και ιστορικά πασιφανές της οριζόντιας διάχυσης της βλακείας που είναι διαπαραταξιακό, διαταξικό και διαπολιτισμικό φαινόμενο.
Η βλακεία δεν είναι ρατσίστρια, δεν κάνει διακρίσεις. Αν έκανε δεν θα ήταν..
