… Ο Θεός της εξόδου και της ανάστασης δεν “είναι”
αιώνια παρουσία, αλλά υπόσχεται την παρουσία του και την εγγύτητά του
σε εκείνον που ακολουθεί το μονοπάτι στο οποίο αποστέλλεται στο μέλλον.
Ο ΓΧΒΧ, ώς το όνομα του Θεού που πρώτα απ’ όλα υπόσχεται
την παρουσία του και τη βασιλεία του και τα καθιστά αναμενόμενα
για το μέλλον, είναι Θεός “με το μέλλον ώς ουσιώδη φύση του”,
Θεός υπόσχεσης και ο οποίος αφήνει το παρόν να αντιμετωπίσει το μέλλον,
Θεός του οποίου η ελευθερία είναι η πηγή των νέων πραγμάτων που επέρχονται.
Το όνομά του δεν αποτελεί κρυπτογράφημα για την “αιώνια παρουσία”,
ούτε μπορεί να αποδοθεί με την λέξη ΕΙ, δηλ. “είσαι“. Το όνομά του
είναι ένα οδοιπορικό όνομα, ένα όνομα υπόσχεσης το οποίο φανερώνει ένα νέο μέλλον,
ένα όνομα του οποίου η αλήθεια βιώνεται στην ιστορία δεδομένου ότι
η υπόσχεσή του φανερώνει τις μελλοντικές του δυνατότητες. …
Αυτός ο Θεός είναι παρών
εκεί όπου προσμένουμε τις υποσχέσεις του με ελπίδα και μεταμόρφωση.
Jurgen Moltmann,
Theology of Hope
[Θεολογία της Ελπίδας],
Harper & Row, 1967, p./σ. 30.
Πηγή: e-homo religiosus